ALIZADEH & KHALADJ

Een buitengewone ontmoeting van twee absolute meesters van Perzische klassieke muziek: Hossein Alizadeh en Madjid Khaladj

Hossein Alizadeh werd geboren in Teheran in 1950. Hij groeide uit tot een van de belangrijkste vertolkers van de hedendaagse Iraanse muziek. Hij bestudeerde het klassieke Perzische compositiesysteem, de radif, bij meesters als Hooshang Zarif, Ali Akbar Shahnazi, NurAli Borumand, Mahmood Karimi, Abdollah Davami, Yousef Foroutan, en Saied Hormozi. Hij nam het complete radif-repertoire op, gebaseerd op de interpretaties van Mirza Abdullah voor tar en setar. Alizadeh studeerde muziekcomposities en opvoering aan de de Universiteit van Teheran en vervolgens compositie en muziekwetenschappen aan de Universiteit van Berlijn. Hij doceerde aan de Universiteit en het Conservatorium van Teheran. Hij was dirigent en solist in het Iraans Nationaal Radio en Televisie Orkest. Hij is de oprichter van het befaamde Aref Ensemble en hij werkte ook verschillende malen samen met het Shayda. Zijn bekendste werken zijn: The Nava Improvisations (1976), Riders of the Plains of Hope (1977), Hesar (1977), Revolt (1983), Ney Nava (1983), Dream (1986), Torkaman (1986), Raz-O-Niaz (1986), Delshodegan (1987), Song of Compassion (1991), New Secret (1996), A Time for Drunken Horses (2000), Turtles can Fly (2004), Endless Vision (2004), Nive Mang (2006), Under the Razor (2007), Ode to Flowers (2007) en Echoes of Light (2009). Endless vision werd genomineerd voor een Grammy Award in 2006 (categorie Best World Music Album).

Madjid Khaladj werd geboren in Ghazvin in 1962. Madjid Khaladj begon tombak te studeren op zevenjarige leeftijd. Hij wordt unaniem erkend als een van de grootste meesters van de Iraanse percussie. Hij is hoogst actief op internationaal vlak, en trad op tijdens de meest gerenommeerde festivals wereldwijd. Hij werkte samen met onder andere Ry Cooder en Lisa Gerrard (Dead Can Dance).  In 1984 ging hij les geven aan het Center for Middle Eastern Music Studies aan het Institute of Musicology van de Sorbonne, dat toen geleid werd door Yehudi Menuhin. In 1996 stichtte hij de Ecole de Tombak in Parijs en sinds 1998 geeft hij ook al les aan het Cité de la Musique in Parijs en aan de State Academy of Music in Basel.  De ongeëvenaarde schoonheid van zijn stijl, het meesterschap van zijn ritmes en van zijn spontane creaties plaatsen hem niet alleen naast de allergrootste klassieke Perzische meesters, maar onderscheiden hem ook als een van de belangrijke figuren in de wereld van de percussie. Een paar van Khaledj’s meest opmerkelijke werken zijn: Anthology of Iranian Rhythms, Vol. I (1997) & Vol. II (1999), Iranian Percussions (2000), Nafas/Iranian Art Percussion (2006), naast de opnames die hij maakte samen met o.a. Hossein Alizadeh, Hossein Omoumi, Dariush Talai, M.R. Lotfi en M.R. Shajarian.

Programma:
1e deel: improvisatie op setar, tombak en zang- e saringoshti (45’)
2e deel: improvisatie op tar, tombak en daf